Daar gingen we ... richting Dendermonde, in drie groepen voor de veiligheid van onze kinderen te bewaken.
Aan de kop steeds een juf met daarachter 2 leerlingen met fluohesje om duidelijk te maken dat zij de koplopers zijn, aan de staart ook steeds een juf met weer 2 leerlingen met een fluohesje en in het midden een ouder/ grootouder.
We stopten een tweetal keer om de kinderen te laten drinken en eten en om ze te laten genieten van de natuur die ze kennen van in hun games maar nu in het echt zagen.
Af en toe werd er een onbekend dier gespot.
Aangekomen in Dendermonde konden ze zich uitleven op de speeltuin, er werd gelachen, gespeeld, ... er zat een gezonde blos op het gezicht van onze stadskinderen.
Superblij was ik dat er toch wel gehoor was gegeven aan mijn vraag om de fiets na te kijken en om vooraf al een fietstocht( en ) te maken met de kinderen.
Na het geplons werd er vertrokken richting Aalst, al lachend zeg ik tegen de papa van Tess( onze redder in nood) dat hij niet veel werk zal hebben vandaag met het inladen van kapotte fietsen.
Dit had ik niet mogen zeggen ................................
We waren nog niet goed vertrokken of er ontploft een band en nog één en nog ...
Kettingen kwamen los, kinderen zeurden op elkaar want ze wilden fietsen ipv aan de kant te moeten wachten op elkaar.
Ja, onze C-groep was niet op tijd terug. Mijn collega's hadden afgezien door kapotte banden,kapotte kettingen, kinderen met weinig conditie....
Ze kregen dan ook van mij en de andere collega's een warm applaus voor hun inzet.
Gaan wij volgend jaar onze stadskinderen weer laten genieten van deze fietstocht, het superleuke zwembad, de prachtige natuur, .... JA !!
Aan onze redder in nood Serge een welgemeende dank alsook voor alle ouders/ grootouders die mee hebben begeleid.
